ทุกคนมีมุมมอง ทัศนคติและการตีความแตกต่างออกไปในเรื่องต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นแง่มุมต่างๆของการใช้ชีวิต การทำงาน รวมไปถึงการบรรเลงบทเพลงด้วยวิธีการสื่อสารและความเข้าใจที่แตกต่างกันออกมา ผมเป็นคนหนึ่งที่ก่อนจะเล่นบทเพลงใดสักบทเพลงหนึ่ง ผมจะค้นหาบทเพลงเหล่านั้นฟังในยูทูปเพื่อฟังคนอื่นๆบรรเลง สิ่งที่พวกเขาบรรเลงเหมือนกันและเห็นได้ชัดในหลายๆตัวอย่างที่ผมได้ฟังมา คือโน้ต,จังหวะและเครื่องหมายต่างๆที่ผู้ประพันธ์ได้กำหนดเอาไว้ในเพลง แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครเหมือนใครนั่นก็คือ การตีความเพลงและมุมมองของคนเหล่านั้นที่มีความแตกต่างกันต่อเพลงใดเพลงหนึ่ง บางคนเลือกที่จะบรรเลงตามสิ่งที่ผู้ประพันธ์ได้กำหนดเอาไว้หมดทุกอย่าง บางคนก็อาจจะมีการตีความต่างจากสิ่งที่ผู้ประพันธ์ได้กำหนดไว้ในบางช่วง หรือ สำหรับบางคนนั้นอาจบรรเลงและมีมุมมองที่ไม่เหมือนผู้ประพันธ์กำหนดเอาไว้เลยแม้แต่น้อย ซึ่งสิ่งนี้ผมมองว่าเป็นจุดที่สำคัญมากในการที่จะทำอย่างไรให้การบรรเลงเพลงใดสักเพลงหนึ่ง สามารถสื่อสารสิ่งที่ตัวผู้บรรเลงเอง ต้องการที่จะถ่ายทอดเจตนารมย์ให้ผู้ฟังเข้าใจ อีกทั้งยังมีความน่าสนใจและเป็นที่น่าจดจำอีกด้วย   

​

ผมต้องยอมรับไว้ ณ ที่นี้ก่อนเลยว่า ส่วนตัวผมเองนั้น ก็เป็นคนหนึ่งที่ไม่ค่อยทำตามเครื่องหมายที่นักประพันธ์เพลงกำหนดไว้มากนักแต่ก่อนที่ผมจะมีความคิดเหล่านั้น ก่อนที่ผมจะเริ่มค้นหาสิ่งที่แตกต่างออกไป ผมก็มักจะเกิดคำถามขึ้นมาให้หัวว่า

ทำไมต้องเล่นแบบนี้ ?

เล่นแบบนี้ไม่ได้หรอ ?

ทำไมไม่ทำตามทฤษฎีแต่ได้เสียงที่ต้องการ ?

ทำไมต้องทำตามสิ่งที่นักประพันธ์กำหนดไว้ทั้งหมด?

รอให้เสียงค่อยๆหายไปก่อนแล้วค่อยขึ้นประโยคใหม่ไม่ได้หรอ?

ผมได้ทำการทดลองกับคำถามเหล่านี้ระหว่างที่ผมฝึกซ้อมบทเพลงต่างๆ และในบางครั้งสิ่งที่ผมคิดก็สามารถสร้างผลลัพท์ได้ดีกว่าสิ่งที่นักประพันธ์ได้กำหนดเอาไว้ หรือ ในบางครั้งสิ่งที่นักประพันธ์ได้กำหนดไว้นั้น ก็สามารถสร้างผลลัพท์ในตัวของมันเองได้ดีอยู่แล้ว

​

และเมื่อผมได้ทดลองเพิ่มเติมกับคำถามของผมพร้อมกับผลลัพท์ที่ผมพึงพอใจแล้ว ผมจึงค่อยๆลองเข้าไปฟังคนอื่นๆที่บรรเลงบทเพลงเดียวกันกับผมในยูทูป ซึ่งกับบางคนที่ผมได้ฟัง ผมเห็นด้วยกับวิธีการบรรเลงของเขา และในบางครั้งผมก็ได้นำเอาวิทยาธารจากบุคคลเหล่านี้ มาปรับใช้กับวิธีการเล่นของผม หรือ ในบางครั้งผมก็นำเอาวิธีการบรรเลงของเขา มาปรับให้สามารถเข้ากับความคิดและวิธีการบรรเลงผม อาทิเช่น การแบ่งประโยคของบทเพลง ซึ่งในหลายๆครั้ง ผมค่อนข้างจะเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาทำ แต่ผมก็อาจจะมีการบิดเบือนประโยคที่เขาบรรเลงเอาไว้ ด้วยการขโมยจังหวะให้หน่วงยาวขึ้นมาเล็กน้อย เป็นต้น

​

จากคำถามที่ผมได้ตั้งเอาไว้ในเบื้องต้น ทำให้ผมมีข้อสงสัยว่าท้ายที่สุดแล้ว การตีความเพลงแบบไหนจึงจะเป็นการตีความเพลงและการบรรเลงบทเพลงที่ดี ผมจึงได้นำเสนอและจัดทำหัวข้อ "(IR) REGULAR" สะท้อนด้านของความเป็นนักดนตรีที่พยายามสื่อสารในแบบที่ตนเองเข้าใจ บวกกับการรับมือกับเครื่องหมายและข้อกำหนดต่างๆของผู้ประพันธ์ ให้เกิดความสมดุล และน่าสนใจ